De zweefmolendialogen, deel IX Dromen

Elly van WijnbergenZweefmolendialogen met Kluun

Na een korte vakantie is het vandaag weer Donderdag Zweefmolendag met Kluun Vandaag voorlopig de laatste.

Goedemiddag, Mevr. van Wijnbergen.

Goedemiddag Kluun, we gaan het vandaag hebben over dromen, weet je nog?

Zeker, ik heb zelfs huiswerk gedaan op vakantie. Ik heb er een paar genoteerd. Kent u William van den Dungen?

Eh… Moet ik mij schamen dat ik die niet ken?

Nee, niet echt. Het is een oude jeugdvriend van me van de camping in Eersel. Daar ging ik met ons pa en ons ma altijd heen, zowat de hele jaren zeventig. Ik heb die jongen sinds mijn vijftiende niet meer gezien, hij zal nu net als ik rond de veertig zijn. Er gingen hele decennia voorbij zonder dat hij ook maar in mijn gedachten opkwam, maar afgelopen vakantie, in de Dordogne, droomde ik ineens twee dagen achtereen over hem. Moet ik nu als een gek opsporing verzocht inschakelen?

Daar zou ik nog maar even mee wachten als ik jou was. Het kan zijn dat je onderbewuste een door jou ondergeschoffelde herinnering, om welke reden dan ook, naar boven haalt.

Getver, dat klinkt wel klef voor twee mannen, maar goed. Het kan er natuurlijk simpelweg mee te maken hebben dat deze vakantie, – we sliepen in zo’n Living-achtige tent, een soort nepkamperen, zeg maar – herinneringen opriep aan de camping van 25 jaar geleden in Eersel.

Dat zou inderdaad heel goed kunnen. Maar het kan ook zijn dat die jeugdvriend sterk aan jou heeft gedacht of zelfs over jou heeft gedroomd. Het gebeurt vaker in dromen dat via een telepathische band wordt gecommuniceerd, in beelden of in gedachten, die dan in dromen uiteraard gesproken taal zijn.

Juist ja. Mocht iemand die William van den Dungen, pak em beet 40 jaar vroeger wonend in Eindhoven, best wel een goeie voetballer, vooral z’n schot was loeihard, nog kennen, doe hem de groeten van Raymond uit Tilburg.

Het gebeurt ook Kluun, dat we in dromen contact hebben met overledenen. We vertoeven in dromen namelijk ook in het astrale.

Welja, ik voelde hem aankomen. Moeilijk moeilijk, mevr. van Wijnbergen. Ik heb zelf enkele malen gedroomd over mijn eerste vrouw en wil daar graag tekenen in zien dat ze nog eh… ‘leeft’, maar is dat ook niet gewoon whishful thinking.

Dat kán whishful thinking zijn. Maar het kan ook heel goed zijn dat zij in jouw dromen contact met jou zoekt, omdat zij die ratio van jou in je dagelijkse doen niet kan overbruggen. Ik meen mij nog te herinneren uit de dialoog over kinderen dat je zei dat ze er prachtig uit zag in je droom.

Yep, met alles erop en eraan, anders dan in de laatste periode van haar leven.

Dat klopt, overledenen verschijnen in onze dromen meestal zonder de tekenen van verval of ziekte, die zij tijdens een aards leven hadden.

Als een soort Groeten uit het hiernamaals, het is hier fantasties zeker.

Mijn zoon schreef ooit in een schriftje, toen hij nog maar amper kon schrijven: Het leven is de droom en de droom is het leven.
In die zin verschilt het ‘zijn’ hier niet zo heel veel met het ‘zijn’ in dromen.

Zit wat in. Ik denk wel eens dat mensen meer zichzelf zijn in dromen dan als ze wakker zijn. Iedereen heeft in zijn dromen een ongebreidelde creativiteit. Je droomt dingen die je niet durft te verzinnen. Misschien blokkeren we onszelf wel in onze mogelijkheden, fantasie, en creativiteit als we wakker zijn. Kom ik weer bij Einstein, de 90% ongebruikte hersencapaciteit, waar hij het over heeft.

Deels, maar wij zijn in onze dromen niet enkel afhankelijk van de mogelijkheden van onze hersenen. Het onderbewuste speelt in dromen ook een grote rol. Maar ook het collectieve onderbewuste, Jung… Het vaatje waar wij allemaal uit tappen…

Zou dat ’tappen’ dan beter lukken als we slapen? Omdat we ons dan niet blokkeren? Het wetenschappelijk nut van slapen is nooit bewezen. We weten uit onderzoeken dat mensen niet zonder slaap kunnen, maar het waarom is bij mijn weten onduidelijk. Ik heb wel eens ergens gelezen dat sommige spirituele mensen geloven dat de functie van slaap (en de daarmee gepaard gaande dromen) niet alleen bestaat uit het fysiek bijtanken, maar ook uit het bijtanken van de ziel.

Dat klopt. De ziel ontwikkelt zich door, niet alleen tijdens waken maar ook tijdens de slaap. Het onderbewuste krijgt tijdens die slaap beter de gelegenheid zich creatief te uiten. Ons scherm is overdag gevuld met aardse zaken en dan schoffelen we de rest onder. Het gevolg daarvan is dan weer dat hetgeen wij onderschoffelen weer terugkomt in onze dromen.

Daar raakt u een punt. Ik woon nu 16 jaar in Amsterdam en heb een bijzondere band met Breda, terwijl ik daar eigenlijk alleen vlak na mijn studententijd heb gewoond. Met Tilburg denk ik niks te hebben, terwijl ik daar wel de eerste tweeentwintig jaar heb doorgebracht. Toch spelen veel van mijn dromen zich af in Tilburg. Zelden in Amsterdam, nooit in Breda.

Je hebt daar toch een belangrijk deel van jezelf gevormd dat van invloed is op je latere leven en beslissingen.

Dus als ik in columns spot met de burgerlijkheid en lelijkheid van en in Tilburg, dan laten mijn dromen me zien dat ik er stiekem toch meer voor die stad voel dan ik wil toegeven?

Je dromen compenseren een bepaald stuk dat je om welke reden dan ook in je hebt.

Wacht ff. U gaat mij toch niet aanpraten dat ik in mijn hart liever in een lekker rustig leven zou leiden en dat mijn dromen me vertellen dat ik me meer thuis zou voelen in een stad als Tilburg dan in Amsterdam.

Nee, dat is weer het andere uiterste, maar je onderbewuste wil compensatie dat zich uit in je dromen.

Dus mannen die in hun dromen hele dorpen uitmoorden of vrouwen die zich in een droom door een heel rugbyelftal laten uitwonen, hoeven niet bang te zijn dat dit hun heimelijke verlangens zijn?

Het gaat in onze maatschappij vooral om moraal. En dromen trekken zich niks aan van moraal. In ieder mens zit een duistere kant en des te harder we die willen verdringen des te vaker komt die terug in onze dromen. Als je het kind in jezelf met al zijn wensen en behoeftes probeert te verdringen reflecteert zich dat in je dromen.

Ik vat ‘m. Kun je jezelf ook trainen om meer of anders te dromen of om ze beter te onthouden.

Ja, dat kan. Het blijkt dat, als je je dromen opschrijft, je bewuster gaat dromen en meer inzicht krijgt in je dromen en dus ook in jezelf.

En dat is nuttig omdat alle dromen ons iets vertellen.

Niet alle dromen zijn gebaseerd op datgene dat we hier schrijven. Er zijn ook genoeg dromen die gewoon gaan over leuke dingen of verwerking van dagelijkse beslommeringen.

Gelukkig, want het moet natuurlijk geen werk worden dat dromen.

Het schijnt dat we ook nog slapen om tot rust te komen Kluun.

Amen. Dit was voorlopig de laatste zweefmolendialoog op donderdag, mevr. van Wijnbergen. Leven na de dood, dromen, kinderen, liefde, aura’s, chakra’s de ziel , het jaar 2012, het waren inspirerende dialogen en blijkbaar dachten meer bezoekers van mijn site daar zo over, want ik zie in mijn statistieken dat de donderdagen deze zomer beter bezocht waren dan andere dagen. Het was mij een genoegen. 

Mij ook.

Mag ik u wel blijven mailen als er iets zweverigs op mijn pad komt?

Natuurlijk.

Tot ongetwijfeld snel dan!