Moeders voelen, moeders weten

Elly van WijnbergenFragmenten

Ze (4) ligt onder het dekentje in de behandelstoel en valt telkens bijna in slaap. Toch wil ze de regie houden. Weten wat er gebeurt. Bij elke verplaatsing van mijn handen opent ze moeizaam haar zieke ogen. ‘Lig je lekker?’ vraag ik. Ze knikt. ‘Gaat het goed?’ Ze knikt. En hoest. Houd haar handje keurig voor haar mond. Ze is te verkouden om helder te reageren. Ligt ook bij mama thuis al onder een dekentje op de bank. Maar wilde persé naar Elly voor een derde behandeling. En zo fijn is het nog niet eens. Ze is deze week door …