Of we het nu hebben over channelen, glaasje draaien of anderszins, het kwaad kent vele gezichten en iemand die wil misleiden, of dat nu een entiteit is of een levende ziel, zal proberen een klimaat te scheppen om vertrouwen te winnen. Logisch, want als direct duidelijk is dat iets goed fout is dan kappen we er zo snel mogelijk mee en houden we het verder voor gezien. Dat is ook de reden waarom eerst berichten doorkomen die overtuigend zijn, waardoor we al snel argwaan en angst inruilen voor nieuwsgierigheid en euforie. Het verhaal van het meisje van elf in deel III is daar een voorbeeld van.
Als we uitgaan van bijv. religies of sekten, dan spreken we over krachten die van grote invloed zijn, met elk hun eigen waarheid binnen een gevormd kader. Sekteleiders worden aanbeden, omdat hun boodschap overtuigend en betrouwbaar lijkt. Zij zijn in staat de boodschap van het licht te verkondigen als pure misleiding. Maar ook de huidige new age gedachte puilt hier en daar uit van die boodschap en men richt de aandacht maar zelden op die schaduwkant, omdat men ervan uitgaat dat enkel positief denken ons tot verlichting brengt en de schaduwkant oorzaak is van misleiding. En dat klopt ook, ware het niet dat die schaduwkant vooral in onszelf zit en dat we volgens de wet van oorzaak en gevolg juist datgene aantrekken waarvan we moeten leren, net zo lang tot we begrijpen en de aantrekkingskracht verdwijnt. Het proces van bewustwording.
Dat we meer open staan voor spiritualiteit is een prachtige ontwikkeling. Dat we aan het channelen slaan een prachtig gegeven op zich. Het houdt in dat we open staan voor verandering en groei vanuit de eeuwige zoektocht naar precies datgene dat we nodig hebben. Maar juist die schaduwkant vormt de aantrekkingskracht in het astrale. Mensen krijgen te horen van hun gids dat ze de gave hebben en een missie om de ander te helpen.
Ze raken in de veronderstelling dat wat ze doorkrijgen het juiste is en de ander dient. Het streelt hun ego precies daar waar ze het nodig hebben en het kunstje wordt primair aan het doel. Ze voelen zich uitverkoren om de boodschap van het licht te verkondigen en raken in de ban van de wil tot helpen, maar zij helpen vooral zichzelf. Zij overschaduwen hun eigen blinde vlek vanuit de euforie van hun gave en zij raken verwikkeld in een patroon van overgave en dus steeds verder verwijderd van zichzelf. En wij als toeschouwer zijn onder de indruk en strelen het ego van de channelaar en de vicieuze cirkel is rond, want licht en liefde willen we allemaal. Maar kan het zo zijn dat de boodschap van het licht leidt tot afhankelijkheid?
Dit betoog in vijf delen is geen pleidooi om zaken uit de weg te gaan. Maar we zijn kuddedieren. Zodra er iemand opstaat die overtuigend overkomt en zegt vanuit het licht te komen zijn we snel onder de indruk en geven alles uit handen. Maar we vergeten daarbij het belangrijkste component:
Positief denken als vlucht voor de werkelijkheid brengt ons niet dat licht waar we ons blind op staren als we niet bereid zijn ook de aandacht te richten op de schaduwkanten in onszelf…
>>Over channelen, deel IV
>>Over channelen, deel III
>>Over channelen, deel II
>>Over channelen, deel I >>terug naar recente artikelen